-
1 approbātiō (adp-)
approbātiō (adp-) ōnis, f [approbo], an approval, approbation: approbationes movere: ingens hominum, L. — A proving, proof: assumptionis. -
2 approbatio
apprŏbātĭo ( adp-), ōnis, f. [approbo].I.An approving, allowing, assenting to, approbation, acquiescence (most freq. in Cic.):II.id volgi adsensu et populari approbatione judicari solet,
Cic. Brut. 49, 185: id. Tusc. 2, 1, 3:hoc decorum movet adprobationem,
id. Off. 1, 28, 98; id. Ac. 2, 17:hominum,
Liv. 23, 23.—In plur.:non adprobationes solum movere,
Cic. Or. 71, 236. —Hence, approbatio testium, approbation, i. e. reception, Auct. ad Her. 2, 6.—Proof, confirmation (only in Cic.):haec propositio indiget approbationis,
Cic. Inv. 1, 36 and 37:assumptionis,
proof of the minor proposition, id. ib. 1, 34. -
3 adprobatio
apprŏbātĭo ( adp-), ōnis, f. [approbo].I.An approving, allowing, assenting to, approbation, acquiescence (most freq. in Cic.):II.id volgi adsensu et populari approbatione judicari solet,
Cic. Brut. 49, 185: id. Tusc. 2, 1, 3:hoc decorum movet adprobationem,
id. Off. 1, 28, 98; id. Ac. 2, 17:hominum,
Liv. 23, 23.—In plur.:non adprobationes solum movere,
Cic. Or. 71, 236. —Hence, approbatio testium, approbation, i. e. reception, Auct. ad Her. 2, 6.—Proof, confirmation (only in Cic.):haec propositio indiget approbationis,
Cic. Inv. 1, 36 and 37:assumptionis,
proof of the minor proposition, id. ib. 1, 34.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский